गजल(१००); अजय ढुंगाना

निभ्यो आस्थाको दियो र रोए,
विश्वासले वदला लियो र रोए,

भन्छन् हर निशा पछी उषा आंउछ
मसंग मात्र रात थियो र रोए,

स्वप्निल रहरहरु दौडन्थे मनमा,
भाँचियो मनको मियो र रोए,

भावना विचारको कैदी भएपछी,
सराव संगै जिन्दगी खियो र रोए,

मन फाटेको छ, सकिन सिउन,
हरायो एक तिलस्मी सियो र रोए,

विक्षिप्त मन भै वाँच्नु नै छ आखिर,
जिन्दगीले धोका दियो र रोए,
 
अजय ढुंगाना